Kolczyki dla Marylin

Bardzo spodobało mi się to wyzwanie. Mimo deficytu czasu postanowiłam coś zrobić. Banerek:

Na początku zaczęłam się zastanawiać, z czym kojarzy mi się z Marylin Monroe. Dla odświeżenia pamięci przejrzałam też sporo jej zdjęć. No więc przede wszystkim kolczyki. Bogate i błyszczące. Okazuje się, że bardzo rzadko nosiła naszyjniki. Materiały to złoto, perły i brylanty. Kolory biały, potem długo nic i czerwony.

Starałam się zawrzeć w mojej pracy wszystkie te elementy. Powstały takie oto kolczyki:

Oczywiście moja wersja jest trochę oszczędnościowa: złoto to tylko pozłacany metal, perły są szklane, a brylanty to szlifowany czeski kryształ.
Wymyśliłam sobie taką formę, gdzie nośnikiem jest bogaty sztyft, z którego luźno zwiesza się błyszcząca część wisząca. Jak nie przepadam za sztyftami, tak w tym przypadku nic innego mi nie pasowało.

Sztyft to element chainmaille Romanow z białą perłą w środku.

Element wiszący robiłam chyba z dziesięć razy. Na początku próbowałam jakoś wykorzystać 3 mm biconki Crystal AB, ale żadna z wersji mi się nie spodobała. Ostatecznie zdecydowałam się na aluminiowe łuski, o których pisałam ostatnio - pod spodem większa złota, na wierzchu mniejsza czerwona. Na łuskach wisi zawieszona na złotych ogniwkach fasetowana szklana kropelka w kolorze delikatnie różowym. Mogłaby być bardziej błyszcząca, ale tylko taką miałam.

Jednym z elementów nośnych dla kryształka jest Mobius - bardzo prosty i efektowny splot, często wykorzystywany w biżuterii.

Kolczyki są zdecydowanie wieczorowe, nawet mój aparat tak stwierdził, bo żadne ze zdjęć przy dziennym świetle nie wyszło tak dobrze, jak to zrobione w sztucznym wręcz agresywnym oświetleniu halogenowej lampki. Dopiero na nim i kolory i blask wyszły mniej więcej takie jak w rzeczywistości.

Od dawna już kombinuję jakby zrobić sztyfty w technice chainmaille bez lutowania i klejenia. Wypróbowałam kilka wersji, ale plecionki nie są dość sztywne i w każdym wypadku sztyft się trochę ruszał. Ostatecznie złamałam się i przykleiłam sztyfty ze stali chirurgicznej (w przypadku metali pozłacanych lub posrebrzanych lutowanie niestety nie wchodzi w grę).

Zrobiłam jednak zdjęcie ostatniej z wersji z "wrabianym" sztyftem. Tak to wyglądało:

Wyglądało może nieźle, ale sam sztyft był trochę niestabilny i zdecydowałam się go jednak zmienić. Okazało się to zdecydowanie dobrym posunięciem, bo teraz, kiedy sztyft zamocowany jest centralnie kolczyki znacznie lepiej "leżą" w uchu.
Wydaje mi się, że kolczyki dobrze będą wyglądały z tą bransoletką. Elementem wspólnym oprócz kolorystyki jest Mobius:

Mam nadzieję, że Marylin spodobałyby się takie kolczyki i miałaby ochotę je nosić (no może wykonane z odrobinę szlachetniejszych materiałów), zatem zgłaszam je na wyzwanie Kreatywnego Kufra.

Jeszcze coś. Dziś rano przywitał mnie taki widoczek. Musiałam Wam go pokazać :)

Nie było deszczu, słońce pięknie świeciło, a ta tęcza powstała w chmurze. Wybaczcie jakość zdjęcia, ale robiłam komórką z samochodu.