Marchewkowe owale

Czyli w zasadzie wszystko jasne. Ale pozwólcie, ze wyjaśnię po kolei jak to z nimi było, bo początkowo wcale nie myślałam o łączeniu zabaw.

Postanowiłam wreszcie zabrać się za zadanie makramowe u Joasi, bo termin nieubłaganie dobiega do końca. Oto banerek:

Bardzo spodobały mi się te bransoletki z banerka, jeszcze takich nie robiłam, dlatego właśnie dokładnie ten wzór postanowiłam przećwiczyć. Wysypałam więc wszystkie moje satynowe sznureczki, żeby wybrać jakiś ciekawy. I nie uwierzycie, ale na samym czubku stosika znalazł się sznurek marchewkowy! (nawet nie pamiętam kiedy i po co taki zakupiłam). Musiał to być jakiś znak z góry, takich sygnałów nie można lekceważyć. Tak więc zrobiłam marchewę. W owale :-D I zgłaszam ją do Cyklicznych Kolorków:

To jeszcze punkt obowiązkowy regulaminu: kolor marchewkowy, podobnie jak i inne pomarańczowe odcienie nie należy do moich ulubionych. Raczej nic w tym kolorze nie znajdziecie w mojej szafie (kiedyś miałam taki podkoszulek, ale już zakończył swój żywot). Natomiast marchewce nie mówię nie. Najlepsza jest taka prosto z ziemi, ale też nie wyobrażam sobie żadnej zupy bez jej udziału, a od jakiegoś czasu przebojem u nas jest marchewkowiec (taki niby piernik). 

Jeśli chodzi o pracę marchewkową to korciła mnie opcja pierwsza, czyli trikolor, ale jak na złość nie znalazłam ani kawałka zielonego sznureczka, ani u mnie, ani w żadnej okolicznej pasmanterii, no to jest 100% marchewki:

Skorzystałam z instrukcji Ani Rudzkiej dość dokładnie, ale...

no właśnie ja zawsze muszę coś zmienić. Zrezygnowałam z zapięcia na guziczek, bo takowego nie lubię. Za to makramę kocham za shambalowe zapięcie-regulację i takie też zrobiłam w mojej bransoletce.

Jedyne koraliki, które były odpowiednio małe i z wystarczająco dużą dziurką to akrylowe posrebrzane kuleczki 6 mm i to ich właśnie użyłam do bransoletki.

Kolor sznureczka jest mówiąc delikatnie intensywny i w dodatku, o czym przekonałam się dopiero podczas próby zrobienia zdjęć, neonowy.

Na jasnym tle mi się prześwietlał, musiałam ekspozycję w aparacie ustawić bliską minimalnej. Ale mój dzielny aparat jeszcze sobie jakoś poradził, gorzej gdy wrzuciłam do programu graficznego, żeby je trochę podrasować. Ten to dopiero cuda wymyślał! Tak więc zdjęcia prawie bez obróbki. za to poeksperymentowałam trochę z kolorami tła:

Splot w owale bardzo mi się spodobał. Żałuję, że tak późno się za niego zabrałam, bo chętnie zrobiłabym coś jeszcze. Bardzo spodobała mi się bransoletka w indiańskich klimatach, którą pokazała Hania. Może jeszcze się o coś podobnego pokuszę. Ale to zależy głównie od pogody, bo jeśli tylko nie będzie waliło z nieba wodą we wszystkich stanach skupienia, to trawa mnie woła ;)