Namieszałam!

Mieszanie (w szczególności wielką łychą w magicznym kociołku) zawsze sprawiało mi przyjemność, ale tyle w jednej pracy to chyba jeszcze nigdy nie udało mi się wcisnąć :)

Kiedy w lutym zrobiłam te kolczyki wiadomo było, że musi powstać do nich reszta kompletu, bo nic pasującego do tej szalonej kolorystyki u mnie nie ma. Jak w przypadku wisiorka i pierścionka sprawa jest w miarę prosta, tak bransoletka dała mi trochę do myślenia. Zaczęłam od zbierania różnych materiałów w zadanych kolorach, pomysł podejrzewałam, że przyjdzie sam, kiedy to wszystko razem rozłożę. No i przyszedł. W dodatku nie jeden. Było ich więcej jak na jedną bransoletkę ... a może jednak nie?

Jako podpucha podziałało na mnie wyzwanie w Craft Style: 

Skoro kwiecień może, to ja niby nie dam rady? Dałam! A oto efekt:

Generalnie namieszałam niemiłosiernie i to aż w trzech płaszczyznach:

1. Kolor. Nadal uważam, że to zestawienie (pomarańcz+fiolet) jest szalone, ale to już sprawka Danusi, nie moja. Kto nie wie o co chodzi odsyłam do Cyklicznych Kolorków, ale chyba nie ma już takich niezorientowanych :)
2. Materiał. Użyłam wielu, z pozoru niezbyt kompatybilnych materiałów. Znajdziecie tu: masę perłową, koraliki (TOHO i Metal Seed Beads), miedź (zapięcie, ogniwka i druciki, w tym powlekane na fioletowo), sznurki nylonowe i linkę jubilerską.
3. Technika. Jest tu: wire-wrapping, chain maille, makrama i własnoręcznie wykonany łańcuszek.

A teraz po kolei (uwaga! będzie bardzo dużo zdjęć):

Bazą projektu, a jednocześnie elementem wspólnym z kolczykami i resztą kompletu są bryłki pomarańczowej masy perłowej, oplecionej w technice wire-wrapping w miedziane druciki, również te powlekane na fioletowo. Tym razem nie starałam się ich upodobnić do siebie, tylko wykorzystałam niepowtarzalną formę każdego z kamyczków, do niej dopasowując oplot. Dzięki temu mocno się różnią, ale taki był zamysł:

Powyższe bryłki połączyłam z elementami wykonanymi w technice chain maille z miedzianych ogniwek.

Zastosowałam splot Byzantine (czyli bizantyjski), pośrodku w formie klasycznej:

A po bokach w trójkątnej:

Całość połączyłam z zapięciem za pomocą krótkich łańcuszków. Nie udało mi się znaleźć odpowiednich w swoich zbiorach (bo albo za delikatne, albo za masywne), więc zrobiłam je sobie sama. Składają się one z ogniwek w kształcie ósemki z miedziowaną kuleczką pośrodku. Bardzo spodobała mi się ta forma, bo łańcuszek jest jednocześnie solidny i dość delikatny, więc już myślę, gdzie by go jeszcze zastosować:

Po bokach wykorzystałam makramowe paski. Jako rdzeń służy linka jubilerska, na którą nawlekłam koraliki i oplotłam cienkim sznurkiem nylonowym. Dlaczego akurat linka? Bo na nią udało mi się nawlec koraliki 11/0, poza tym paski miały być cieniutkie. Dzięki temu też plecionki dobrze trzymają kształt. Po jednej stronie jest pomarańczowy sznurek i fioletowe koraliki:

A po drugiej negatyw, czyli fioletowy sznurek i pomarańczowe koraliki. Jednak żeby nie było zbyt symetrycznie, to pośrodku dodałam jeszcze masę perłową:

Wszystkie elementy połączyłam do kupy za pomocą potrójnego miedzianego zapięcia typu slide, które nota bene uwielbiam:

Bransoletka jest dość dopasowana do nadgarstka, wydaje mi się, że tak będzie wygodniej, ale jakby co to w każdej chwili mogę to zmienić.

To jeszcze kilka ujęć całości (dookoła):

Jako się rzekło bransoletkę zgłaszam do wyzwania "Kwiecień plecień". W najbliższym czasie możecie się również spodziewać reszty kompletu, czyli wisiorka i pierścionka.

Wykorzystane materiały: bryłki pomarańczowej masy perłowej (sztuk 3), koraliki TOHO 11/0 w kolorach: Permanent Finish-Galvanized Saffron i Higher-Metalic Grape, koraliki Metal Seed Beads 11/0 Copper, drut miedziany 8mm i miedziany powlekany na fioletowo 4mm, ogniwka miedziane o średnicach: 5 i 6 mm, linka jubilerska, miedziane osłonki na linkę, miedziane zapięcie slide i sznurki nylonowe w kolorach pomarańczowym i fioletowym.