Komplet dla Królowej Śniegu

Od razu na wstępie muszę wyjaśnić, że to nie mój pomysł. Nazwę tę zaczerpnęłam z Waszych komentarzy, a jako pierwsza zasugerowała ją Zaba. Pomysł spodobał mi się, więc pozwoliłam sobie wykorzystać - mam nadzieję, że nie masz mi tego za złe?

Dziś definitywnie zamykam projekt, przyszła więc pora na drobne podsumowanie. Wszystko zaczęło się od koralików-rurek, które dostałam od Preciosy. Ich kolor i efekt od razu skojarzyły mi się ze śniegiem skrzącym się na mrozie, dlatego postanowiłam zrobić z nich śnieżynki. Początkowo myślałam o gwiazdkach na choinkę, ale nie zdążyłam. Kiedy opracowałam pierwszą wersję od razu powtórzyłam i tak powstały kolczyki. Nie planowałam kontynuacji, ale Wasze komentarze zmobilizowały mnie do zrobienia kolejnej gwiazdki, która wylądowała w naszyjniku. Dalej to już reakcja łańcuchowa. No bo skoro są kolczyki i naszyjnik, to musi być jeszcze bransoletka. Pierścionka nie miałam robić (bo zimą pod rękawiczką trochę zawadza), ale dałam się podpuścić. Najpierw zasugerowała mi go Ania, potem Sylwia. To tyle. A teraz przechodzę do konkretów.

Podejrzewam, że spodziewałyście się bransoletki ze śnieżynek, ale uznałam, że co za dużo, to niezdrowo i wydziergałam... szur turecki. Mając do dyspozycji rurki, drobne koraliki i potrzebę bardzo delikatnej bransoletki - nie wymyśliłam nic lepszego.

Co ciekawe jest to mój pierwszy "turek". To znaczy pierwszy ukończony projekt tą techniką. Bo oczywiście wcześniej robiłam próby, ale jakoś nigdy nie miałam pod ręką odpowiedniej ilości koralików, żeby wydziergać choćby bransoletkę i jakoś tak się odwlekało.

Rurki są trochę niesforne, ale okazały się bardzo nierówne, tak długością, jak i kątem krawędzi. Mimo to nadal twierdzę, że to był słuszny wybór.

Bransoletka jest dość dopasowana i zapinana na magnetyczne zapięcie (uwielbiam je!).

Oczywiście nie mogło obyć się całkiem bez śnieżynki. Przy zapięciu wiszą nawet dwie. Jedna jest koralikowa (najmniejsza wersja - 2,2 cm), a druga to gotowa zawieszka (chyba akrylowa, bo bardzo lekka).

I jeszcze pierścionek. Śnieżynka ma średnicę prawie 2,5 cm i jest umieszczona na peyotowej obrączce. 

Niestety na mojej bladej dłoni prawie go nie widać. Dużo lepiej wyglądałby na Murzynce :)

Cały wczorajszy udzierg:

I na koniec cały komplet razem:

Każda z występujących w nim śnieżynek jest inna (wszak podobno nie ma dwóch identycznych płatków śniegu). Wyjątkiem są kolczyki, które są swoimi klonami.

Jest jeszcze jedno. Otworzyłam Szufladę, a tam... śnieg. Chciałam zgłosić na szufladowe wyzwanie "Oszronione" cały komplet dla Królowej Śniegu.

PS. Niestety popełniłam lekki falstart publikując najpierw kolczyki i naszyjnik (wczoraj i przedwczoraj). To przez to, że wydawało mi się, iż wyzwanie skończyło się z końcem roku; dopiero wczoraj zorientowałam się, że jest jeszcze aktualne. Czytałam regulamin i wydaje mi się, że to nie powinno zdyskwalifikować mojego zgłoszenia (w końcu pokazałam je na długo po ogłoszeniu wyzwania), ale jeśli jednak tak to mam plan B i mogę ostatecznie zgłosić tylko bransoletkę z pierścionkiem.

Prezentowany komplet wykonany został przeze mnie według autorskiego projektu z koralików Preciosa Rocaille Crystal 11/0 i mleczno-białych Bugle Hex 3mm. Wszystkie wykończenia posrebrzane, bigle ze stali chirurgicznej.