Testowałam z Szufladą

Ten post miał się ukazać jeszcze przed Świętami, zaraz po tym jak Szuflada pokazała efekty naszego testowania u siebie, ale... nie wyszło. Jest dopiero teraz. Czas mi się ostatnio trochę skurczył i najbardziej cierpi na tym blog. Cóż, takie życie.

Do czterech razy sztuka! Trzy pierwsze testowania przeszły mi koło nosa, bo z różnych przyczyn nie zdążyłam się na nie zapisać. Tym razem się udało i w dodatku załapałam się do grona 5 szczęśliwców. Test dotyczy ceramicznych kaboszonów z Kadoro. Mnie przypadł w udziale ten zestaw:

(zdjęcie pochodzi ze strony Szuflady)

Kolorki bardzo wiosenne, prawda? Nie miałam wcześniej do czynienia z tymi kaboszonami, więc z niecierpliwością oczekiwałam na przesyłkę. Okazało się, że są cudne i... malutkie. Zawsze podobał mi się połysk ceramicznych koralików i te kaboszony również go mają. Natomiast rozmiary mnie trochę zmroziły. Największe łezki to wprawdzie 18 x 25 mm, ale najmniejsze owale to tylko 8 x 10 mm. Tych mniejszych jest zdecydowanie więcej. A ja wcześniej wymyśliłam sobie, że oprawię je w moich trzech ulubionych technikach: wire-wrapping, chainmaille i beading.
Ale najpierw kilka słów o samych kaboszonach. Są dość starannie wykonane, nie znalazłam żadnych skaz, ani pęcherzyków powietrza. Wierzch jest mocno wypukły i jak już wspomniałam ma piękny połysk. Natomiast od spodu są idealnie płaskie i lekko porowate. Kształt aż się prosi aby przykleić do podkładu i obszyć koralikami. Jednak byłam dzielna i nie poszłam na skróty.

Najpierw złapałam za miedziane druciki. Do żółtych łezek pasowały mi idealnie.

Wyplotłam coś w rodzaju koszyczka, czy może raczej obręczy, w której umieściłam kaboszony.

Dzięki temu, że jego krawędzie nie są zaokrąglone, kaboszon dobrze się klinuje w środku i oplot trzyma bardzo pewnie. Po raz pierwszy oprawiałam kaboszon w ten właśnie sposób i okazało się to łatwiejsze niż przypuszczałam.
Plecki są niestety "gołe":

Poza wspomnianym "koszyczkiem" reszta oprawy jest prawie minimalistyczna. Zależało mi na tym, żeby nie dodawać zbyt dużo masy kaboszonom, które same są już dość ciężkie.

Kolczyki mają wymiary: 2,7 x 1.5 cm + bigiel i ważą ok. 3 g każdy

Natomiast wisiorek to: 3,7 x 2 cm i ok. 6 g

Wisiorek nie posiada odrębnej krawatki. Oczko do zawieszenia go jest integralną częścią oplotu i jest na tyle szerokie, że swobodnie pomieści rzemień (nawet 4 mm grubości) lub łańcuszek.

Miedziana oprawa została oczywiście zoksydowana. W trakcie tego procesu porobiłam trochę zdjęć, tak więc post o oksydowaniu ukaże się lada chwila.

Jeszcze kilka ujęć na różnych tłach:

A teraz lecę odpowiadać na Wasze komentarze. Wybaczcie, że tyle musiałyście czekać, ale nie wyrabiam.

PS. Jakby co, to komplecik jest do wzięcia :)