Na zimę...

Czasami mam wątpliwości, czy w ogóle jest sens robić cokolwiek "na zimę". W tym sezonie był jej tydzień i zapowiadają, że to już koniec. Za oknami znowu odwilż i halny.

Z początkiem grudnia nabyłam jednak włóczkę (Alize Diva Batik) na zimowy komplet z nadzieją, że jednak się tej zimy doczekam. Coraz trudniej kupić damską bluzkę bez wielkiego dekoltu, a że golfów nie lubię, szalików jeszcze bardziej, kurtki też nie zapinam pod szyję, bo mi to przeszkadza i chodzę taka rozchełstana, denerwując otoczenie i marznąc od czasu do czasu. Wymyśliłam więc, że idealnym rozwiązaniem dla mnie będzie zamotek. Z cieniowanej włóczki, granatowo-niebieskiej do granatowej kurtki. A do kompletu rękawiczki i opaska. Taki sobie komplecik:

Na pierwszy ogień poszły rękawiczki, pięciopalcowe. Nie jest to może najlepszy pomysł robić rękawiczki z cieniowanej włóczki, zwłaszcza o tak dużym raporcie, że na jedną rękawiczkę cały się nie zmieści. Myślałam, że cieniowanie będzie trochę gęściejsze, ale się pomyliłam. Dzięki temu jedna rękawiczka jest jaśniejsza, a druga ciemniejsza.

Zaczęłam od warkoczowego ściągacza na drutach nr 2,0. Potem przeszłam na trochę grubsze druty (nr 2,5). Na wierzchu dłoni pociągnęłam  jeszcze plecionkę płynnie wychodzącą ze ściągaczowych warkoczy, reszta jest gładka.

Następnie zrobiłam zamotka. Ukręciłam go na młynku z jednego całego motka włóczki.

Na drutach zrobiłam mufkę (oczywiście z warkoczem), którą zszyłam kryto tak, ze miejsce łączenia zdradza tylko różnica koloru.

Dzięki temu nie muszę się przejmować tym, że się przekręci szwem do góry.

Zamotek zrobiłam z jednego sznura, który jak już wspominałam powstał z caluteńkiego motka i który po zwinięciu zszyłam (również kryto).

Przy okazji przyszedł mi do głowy pewien pomysł, ale na razie go nie zdradzę. Póki co jest to:

Na końcu przyszła kolej na opaskę. Dlaczego opaskę? Bo czapek nie noszę, a czasem trzeba jednak uszy gdzieś schować. Robiłam ją w trzech podejściach. Pierwsza było zbyt wąska, więc po konsultacjach zaczęłam robić znacznie szerszą. Jednak nie dość, że okazała się za szeroka to jeszcze brakłoby mi włóczki. Do trzech razy sztuka, w końcu się wstrzeliłam. Oto ona:

Oczywiście również warkoczyk, a właściwie dwa, które tak wyglądają z bliska:

Opaskę podobnie jak mufkę zszyłam kryto. Dzięki temu wyszło mi takie 2 w 1. W zależnosci od potrzeb opaska może być jasno-niebieska:

lub ciemna, prawie granatowa (tu widać miejsce łączenia):

Teraz nie pozostaje mi nic innego, jak czekać na zimę. Tylko czy ona jeszcze do nas zawita w tym roku? Wiem, że większość z Was już wygląda wiosny, ale jak to tak wiosna bez zimy? Ja lubię zimę - i śnieg i mróz. Nawet jestem w stanie przeboleć konieczność odśnieżania. Natomiast nie cierpię przedwiośnia. Zaraz zaczną kwitnąć olsze i wyłączą mnie ze świata na kilka dni, a potem leszczyny i brzozy i kolejne. Dopiero w maju zacznę normalnie oddychać. Ale taki to już los alergika.
Zaczynam marudzić, a to znak, że pora kończyć. Jeszcze tylko chciałam Wam przypomnieć, że za momencik na liczniku pokaże się 5 zer, wiecie co z tym zrobić?