Październikowe brązy

Biedna żaba u Danusi już ma sporą nadwagę, a po zakończeniu zabawy w kolorki będzie chyba bidulka musiała jakąś drastyczną kurację odchudzającą sobie zafundować, bo już skakać nie da rady. Przybywa brązów na waszych blogach, aż miło patrzeć. Trochę to trwało, ale wreszcie są i u mnie.

Myślę, że nikogo nie zaskoczę, jeśli powiem, że to... tak, spinka do włosów. Ale, żeby nie było już tak oczywiście - wykonana techniką, której jeszcze nigdy nie zastosowałam w biżuterii (bo co do tego, że spinka to biżuteria wątpliwości już chyba nie mamy?), czyli haftem krzyżykowym. Zaskoczyłam Was? Mam nadzieję, że choć troszkę...

"Winowajczynią" takiego właśnie wyboru ogłaszam Danusię Kielar. Aby wyjaśnić dlaczego, muszę się cofnąć w czasie jakieś kilka, a może nawet kilkanaście lat. Kiedy zdecydowaliśmy się podłączyć w domu internet początkowo nie widziałam dla niego lepszego zastosowania, jak wyeliminowanie papieru gazetowego z domu. Dopóki nie odkryłam ile pięknych wzorów (w większości darmowych) do haftu krzyżykowego można tam znaleźć. Wpadłam w coś w rodzaju amoku. Każdą wolną chwilę spędzałam na przeszukiwaniu stronek z wzorami, sporo z nich skrupulatnie zapisując na dysku. Dzięki temu folder "wzory haftu" na moim komputerze liczy sobie ponad 7 GB, prawie 18 tysięcy plików, 2,5 tysiąca folderów + to, co zalega w "Pobranych" i czeka, żebym się wreszcie zabrała za ich posegregowanie. Spośród tego całego bałaganu niektóre wzory podobały mi się bardziej od innych i w ten sposób powstała swoista "lista priorytetów", czyli tego, co koniecznie chciałabym wyhaftować. Kiedy kilka lat temu odkryłam koraliki i na całego wsiąkłam w biżuterię wszystko to powędrowało do lamusa. Aż tu przy okazji zabawy w kolorki trafiłam na bloga Danusi. A tam mnóstwo haftów (zrealizowanych!). I co ciekawe - na palcach jednej ręki mogłam policzyć te spośród nich, które nie znalazły się kiedyś na mojej "liście priorytetów". Zrobiło mi się trochę głupio i pod wpływem jakiejś dziwnej nostalgii zaczęłam przeglądać te moje nieszczęsne 7 GB. I tak trafiłam na ten wzorek:

Zawsze podobały mi się wszelkie celtyckie plecionki i pomimo, że oryginał jest niebiesko-złoty, ja od razu zobaczyłam go w brązach. Musiałam nieźle zanurkować w poszukiwaniu mulin, ale udało się. A przy okazji znalazłam pudełko ze skarbami, ale o tym następnym razem :)
Wzór nazywa się "Złoto Celtów", pochodzi z jakiejś rosyjskiej gazetki, a jego autorką jest Joan Elliott.
Oczywiście nie obyło się bez kilku zmian koncepcji po drodze. Najpierw zamierzałam wyhaftować tylko samą plecionkę - rozmiar idealny na spinkę, ale jakoś nie potrafiłam sobie odpuścić tej ażurowej ramki dookoła. W pierwszej wersji wykonałam ją (jak w oryginale) złotą metalizowaną muliną, ale niezbyt mi się to podobało. Na beżowym tle była kompletnie niewidoczna. Zresztą oceńcie same, bo zanim chwyciłam za nożyczki udało mi się tę wersję uwiecznić. Tak to wyglądało:

I wiecie, co wam powiem? Jakkolwiek wyszywanie tą metalizowana muliną do lekkich nie należy, tak wypruwanie jej to już prawdziwa droga przez mąkę. Ale dałam radę. Złote zostawiłam tylko te "kropy" wewnątrz plecionki.
Potem ruszyłam na podbój pasmanterii. Na szczęście pomimo, że w mojej okolicy zakup rzeczy wykraczających poza ramy "codziennej potrzeby" do najłatwiejszych nie należy, jest jeden chlubny wyjątek: w Wieliczce są dwie świetne zaopatrzone pasmanterie, które nie raz już mi ratowały życie w sytuacjach podbramkowych :)
Była jeszcze przymiarka do koloru miedzianego (został w końcu tylko w narożnikach), ale skończyło się na ciemnobrązowym. Teraz wygląda to tak:

Wzór został wyszyty na beżowej Aidzie podwójną nitką 6 odcieniami mulin "no name" z bardzo starych zapasów w kolorach brązowych, beżowych i złotych + czarna na kontury + metalizowana DMC brązowa, miedziana i złota. A żeby tak całkiem "bezkoralikowo" nie było, to w miejscach, gdzie na schemacie były french knot-y, przyszyłam koraliki TOHO Charlotte 15/0 w kolorze Bronze.

Haft nakleiłam na grubą sztywną tekturę, a spinkę od spodu wykończyłam beżowym Super Suede.

Na koniec całość potraktowałam kilkoma warstwami bezbarwnego lakieru w spray`u, żeby jak najdłużej mi służyła :) Prace wykończeniowe zajęły mi bardzo dużo czasu. Najpierw trzeba było zdobyć lakier. Okazało się, że bezbarwny w spray`u znalazłam tylko samochodowy. Potem trzeba było dobrać klej, który chciałby z tym lakierem współpracować. Sprawdził się tylko klej do drewna, który niestety długo wiąże. Musiałam kleić w kilku sesjach (haft, 2 warstwy tekturki, baza, super suede), żeby mi się to potem nie rozleciało. Dzięki temu montaż (wraz z testami) trwał ponad tydzień. Znajomi często dziwią się jak mam cierpliwość do tych wszystkich oczek, słupków, krzyżyków, koralików... No więc z tym problemu nie mam, ale do czekania aż klej zwiąże to ja cierpliwości nie mam! Ale za to spinka jest naprawdę solidna :)))
Jest też spora (ok. 5,5 x 9 cm) i w większości brązowa, a mam nadzieję, że ta odrobina złota zostanie mi wybaczona.

No, to jeszcze o kolorze brązowym. Jest to mój drugi ulubiony kolor (zaraz po niebieskim), szczególnie jego ciepłe odcienie. W moich ubraniach często się pojawia (zwłaszcza o tej porze roku) zarówno w zestawieniach monochromatycznych, jak i kontrastowych, np. z żółtym lub turkusowym (to zdecydowanie mój faworyt). W biżuterii: kocham miedź, skórę, ale i koralików w tym kolorze trochę się u mnie znajdzie. W wystroju wnętrz: drewno i jeszcze raz drewno! najlepiej sosnowe, ale każde inne też może być, koniecznie z widocznym rysunkiem słojów i struktury. Jak lakier to tylko transparentny. Kiedyś miałam takiego hopla, że ze wszystkich starych mebli, które wpadły w moje łapy skrupulatnie zdzierałam te wszystkie warstwy lakieru i malowałam bezbarwnym. Dodatki do mieszkania też preferuję w palecie od kremu po brąz (tapicerka na fotelach, serwety, obrusy itp.) Nawet portret JP II, który wyszyłam dla siebie utrzymany jest w tej tonacji. Pokazywałam go już tutaj. Ach, jeszcze skojarzenia kulinarne. Jako, że łasuchem jakimś specjalnym nie jestem, to nie będzie to czekolada, tylko coś bez czego dnia jednego bym nie przeżyła, czyli kawa. Bez cukru i żadnych innych dodatków, no ewentualnie z rumem. Czyli niby "czarna", ale przecież jednak brązowa :)

Przy okazji w tak zwanym międzyczasie, w Szufladzie zostało ogłoszone wyzwanie gościnnej projektantki października - Oli, a jego temat to: "Więcej słońca jesienią". Wydaje mi się, że moja spinka pasuje jak ulał, dlatego też ją tam zgłaszam.

I to byłoby na tyle, jak mawiał niegdyś profesor mniemanologii stosowanej Jan Tadeusz Stanisławski.