Dom

Witajcie!

Postanowiłam ponownie wziąć udział w zabawie Szuflady. Tym razem to DOM. Podobają mi się wyzwania szuflady, bo dopuszczają wiele technik i form - w sam raz coś dla mnie.

Mój dom jest kapturkiem - ocieplaczem na dzbanek z herbatą. A właściwie na dzbanuszek, bo kapturek jest naprawdę niewielki (tak na dwie herbatki). Nie jest całkiem nowy - został uszyty chwilę temu, ale bez wątpienia nigdy nie był prezentowany publicznie, w ogóle to jego  pierwsza sesja zdjęciowa, dlatego wydaje mi się, że spełnia kryteria wyzwania.

Podobnych kapturków w różnych wielkościach naprodukowałam w życiu co nieco. Największą fazę na szycie ich miałam dwadzieścia parę lat temu, jeszcze zanim dorobiłam się męża i dzieci, a także aparatu fotograficznego. Obdarowywałam wtedy nimi wszystkich dookoła i do dziś czasem spotykam je u ludzi. To bardzo miłe... Później częstotliwość mi znacznie spadła, ale co jakiś czas jednak coś powstaje. Sam pomysł podpatrzyłam dawno temu u koleżanki, ale forma moich kapturków jest zdecydowanie autorska. Metodą prób i błędów opracowałam najkorzystniejszy i najbardziej uniwersalny "fason", dopasowuję tylko wymiary.

W wersji pierwotnej były one szyte z dwóch warstw tkaniny bawełnianej i poliestrowej ociepliny w środku, ozdobione aplikacjami, głównie o tematyce "herbacianej" (dzbanki, filiżanki i takie tam) i wykończone lamówką. Do każdego kapturka była jeszcze podkładka, wykonana podobnie. Potem były jeszcze patchworkowe, ale domek jest tradycyjny - z aplikacjami, tylko zrezygnowałam z lamówki.

Ma czerwony pikowany dach z kominem i bez wątpienia ktoś właśnie przygotowuje w nim herbatkę, bo z komina leci dym.

Są tu również okna z firankami...

Solidne drzwi wejściowe...

I balkony z kaskadami kwiatów.

Trawniczek wokół domu zdobią rabatki z kwiatami.

Taki sielankowy, wiejski domek.

Mój domek - kapturek zgłaszam na wyzwanie Szuflady - DOM.